Η ελαιοκαλλιέργεια παραδοσιακά αποτελεί μια από τις βασικές ασχολίες των κατοίκων της Νικόκλειας. Στο χωριό απλώνονται καλλιεργημένες εκτάσεις με ελαιόδεντρα. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στα ελαιόδεντρα κατέχουν οι αιωνόβιες ελιές, ίσως μοναδικές σε ολόκληρη την Πάφο. Η ελαιοκαλλιέργεια περιλαμβάνει κυρίως δυο στάδια, τη φροντίδα του εδάφους και τη συλλογή των καρπών.
Αρχικά, οι καλλιεργητές φροντίζουν το έδαφος, συγκεκριμένα προσπαθούν να το απαλλάξουν από τα ζιζάνια αλλά και να το εμπλουτίσουν με θρεπτικά συστατικά.
Συνήθως, την αρχή της άνοιξης ή κατά την περίοδο της συγκομιδής, οι κάτοικοι της Νικόκλειας πραγματοποιούν το κλάδεμα των ελιών, επιδιώκοντας τόσο την διατήρηση όσο και την αύξηση της παραγωγικότητας.
Η σωστή άρδευση αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την παραγωγικότητα των ελαιώνων. Οι χωρικοί, αποφεύγουν το συχνό πότισμα των ελαιώνων, με μόνη εξαίρεση τους ανοιξιάτικους μήνες που το πότισμα θεωρείται καθοριστικό για την αύξηση της καρποφορίας.
Χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς πως οι χωρικοί χρησιμοποιούν ως μέθοδο πολλαπλασιασμού των ελαιόδεντρων τον εμβολιασμό, δηλαδή την προσαρμογή ενός άγριου κλαδιού ελιάς μ’ άλλη ποικιλία του ιδίου δέντρου. Η προαναφερόμενη μέθοδος πολλαπλασιασμού διαδίδεται από γενιά σε γενιά. Πρέπει να σημειωθεί όμως πως τα ελαιόδεντρα δεν καρποφορούν άμεσα, ειδικότερα το ελαιόδεντρο παράγει καρπούς τρία χρόνια μετά τη φύτευση του.Η συγκομιδή πραγματοποιείται από τα τέλη Οκτωβρίου ως και τα τέλη Φεβρουαρίου. Οι χωρικοί ξεχύνονται στους ελαιώνες για τη συγκομιδή ή αλλιώς το «λούβιμα» των ελιών. Το «λούβισμα» των ελιών γίνεται με το ραβδισμό, γνωστό ως «βάκλισμα» των ελαιόδεντρων. Σαφέστερα, οι χωρικοί μ’ ένα ξύλινο ραβδί, τη «βάκλα», χτυπούν το δέντρο πετυχαίνοντας την πτώση των καρπών του στο έδαφος.
Συμπερασματικά, η αδιάκοπη φροντίδα των κατοίκων, σε συνδυασμό με τις κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και την μορφολογία του εδάφους ευνοούν την άνθιση της ελαιοκαλλιέργειας στην Νικόκλεια.
Πηγές: Ιωνάς Ιωάννης, Παραδοσιακά Επαγγέλματα της Κύπρου, Λευκωσία, 2001 Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ.5
|